De resultaten van het onderzoeksprogramma Onafhankelijkheid, dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië 1945-1950 zullen enkele maanden later worden gepresenteerd dan aanvankelijk de bedoeling was, namelijk eind november 2021 in plaats van begin september 2021. Deze vertraging is een rechtstreeks gevolg van de COVID-19 pandemie, waardoor archieven in Nederland en Indonesië op slot gingen en reizen naar en in het buitenland onmogelijk werd.
Naar aanleiding van dit besluit is op vrijdag 14 augustus het volgende persbericht verspreid:
Onderzoek als gevolg van covid-19 pandemie later afgerond
De resultaten van het onderzoeksprogramma Onafhankelijkheid, dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië 1945-1950 zullen enkele maanden later worden gepresenteerd dan aanvankelijk de bedoeling was, namelijk eind november 2021 in plaats van begin september 2021.
Deze vertraging is een rechtstreeks gevolg van de COVID-19 pandemie, waardoor archieven in Nederland en Indonesië op slot gingen en reizen naar en in het buitenland onmogelijk werd. Hoewel de meeste archieven in Nederland inmiddels weer toegankelijk zijn, blijft de situatie ingewikkeld, met name in relatie tot het werk in Indonesië. Onderzoekers in Nederland en Indonesië zoeken naarstig naar manieren om de ontstane problemen waar mogelijk op te vangen en te omzeilen.
Uiteraard hebben wij – zoals iedereen – geen idee hoe de nabije toekomst eruit zal zien. Een voorbehoud bij de aangepaste opleverdatum is dan ook op zijn plaats, in het geval ons land opnieuw te maken krijgt met een coronagolf.
Eerste publicatie: een internationaal vergelijkend perspectief
Deze zomer verscheen de eerste publicatie van het onderzoeksprogramma: een aflevering van het tijdschrift BMGN, gewijd aan ‘Extreem geweld tijdens dekolonisatieoorlogen in vergelijkend perspectief, 1945-1962’. De publicatie werd gelanceerd met een korte video.
Maatschappelijke impact en debat Vanwege de grote maatschappelijke impact wordt het onderzoeksprogramma door velen nauwlettend gevolgd. Vanaf het begin heeft het programma ernaar gestreefd een open oor en oog te houden voor de reacties en perspectieven van verschillende groepen in de samenleving, in Nederland en, waar mogelijk, in Indonesië. Ook is er een Maatschappelijke Klankbordgroep Nederland ingesteld, bestaande uit zeven koepelorganisaties uit kringen van veteranen en de Nederlands-Indische en Molukse gemeenschap.
Vanuit de media krijgen wij af en toe de vraag of wij alleen met bepaalde kritische stromingen spreken. Dat is niet het geval. Het programma staat in beginsel open voor kritiek uit alle geledingen. De laatste tijd signaleren we echter een tendens de wetenschappelijke en persoonlijke integriteit van onderzoekers en het programma als geheel in twijfel te trekken. Dit vinden we een zorgelijke ontwikkeling, omdat daarmee grenzen worden overschreden: niet alleen wordt individuele onderzoekers het recht ontzegd op persoonlijke opvattingen – opvattingen die heel goed zijn te combineren met zorgvuldig historisch onderzoek – maar bovendien smoren dergelijke aantijgingen elk inhoudelijk gesprek. En het is juist dit gesprek waaraan het programma hecht, vooral nu zich de eerste resultaten van het onderzoek aandienen.